Wessel's eigen internet pagina

Wat vooraf ging

[Zondag 23 maart 2003]
Met pappa en mamma naar het Bergsche Bos. 

[Dinsdag 25 maart 2003]
Vandaag ben ik opgenomen in het Sophia kinderziekenhuis. Ik heb een éénpersoonskamer! Dan slaap ik tenminste een beetje, en word ik niet wakker van huilende babys.
Voor morgen, de operatiedag, hadden ze een paar buisjes bloed nodig. Omdat ik niet zo makkelijk te prikken ben gebeurde dat in twee keer, maar het is wel gelukt.
Verder hoefde er geen thoraxfoto en ecg gemaakt te worden want dat was kortgeleden nog gebeurt.
Vandaag is professor Boogers nog langs geweest om over de operatie te praten. Hij vond het leuk om mij weer eens te zien, hij zei dat ik goed gegroeid was. Dat klopt ook wel want de vorige keer dat hij mij zag was ik 4 kilo en nu al 8,5 kilo.
Ook is de slaapdokter nog geweest. Hij zorgt er voor dat ik morgen ik een diepe slaap ben als professor Boogers mij opereert.
Papa blijft vanacht bij mij slapen.

[Woensdag 26 maart 2003]
Ik heb vanacht redelijk geslapen, wel een paar keer wakker geweest, ik moet er nog een beetje aan wennen om in het ziekenhuis te slapen. Ik heb ook bij papa in bed geslapen en ik heb papa nog een kopstoot gegeven in mijn slaap. Papa werd er wakker van maar ik bleef gewoon lekker slapen.
Om 10 voor 8 ga ik met bedje en al naar het thoraxcentrum waar ik word geopereerd. Van te voren had mama mij een operatie-bloesje aangetrokken met bootjes en andere leuke plaatjes erop.
Mama ging mee met de inleiding.
Om half 10 is professor Boogers begonnen met opereren en om kwart voor 3 was hij klaar. Hij had verwacht dat het iets sneller zou gaan, maar het duurde wat langer door al het littekenweefsel wat rondom mijn hartje en aderen zit. Verder is dat helemaal niet erg, hoor.
Toen ze daar eindelijk mee klaar waren hebben ze 3 dingen gedaan. Als eerste is mijn bovenste holle ader losgemaakt en op mijn longslagader gezet, hiervoor hebben ze een extra (lichaamseigen)lapje gebruikt om het goed te laten aansluiten. Ten tweede is de shunt dicht gemaakt, want die heb ik natuurlijk niet meer nodig, want het bloed uit mijn bovenste holle ader gaat nu rechtstreeks naar mijn longen. En als laatste is de wand tussen mijn boezems nog iets wijder gemaakt zodat de drukken in mijn beide boezems even groot zijn.

Toen professor Boogers klaar was met opereren ben ik klaargemaakt voor de intensive care (nog steeds in het thorax-centrum). Ik doe het heel goed. Ik heb geen last van hart-ritmestoornissen (dat was bij de eerste operatie wel anders), mijn zuurstofsaturatie is 80%!!!!! (voor de operatie was dat nauwelijk 60%), en mijn bloeddruk en hartactie zijn ook goed.
Ik ben een heeeel klein beetje opgeblazen aan de bovenkant van mijn lijfje, dat komt omdat het bloed daar nu rechtsstreeks naar de longen gaat en niet meer eerst via het hart en dus stroomt het wat langzamer en hoopt het een klein beetje op. Het kan ook komen omdat ik een beetje vocht vasthou doordat ik aan de hart-longmachine heb gelegen.

Na een klein poosje werd ik al een beetje wakker, of beter gezegd, ik liet mijn ogen even zien, want ik was nog heel erg duf. Maar ik wordt heel langzaam maar zeker steeds een beetje meer wakker en ik beweeg mijn hoofje, beentjes en armpjes ook al. Ik heb een hele lieve giraffe-knuffel gekregen omdat ik aan de hart-longmachine gelegen heb.

Na een paar uur mocht ik ook alweer zelf ademen. Dat gaat heel goed, ik krijg nog wel een beetje extra zuurstof. De hartondersteunende medicijnen worden al afgebouwd. Hopen dat ik daar snel vanaf ben zodat dat infuus uit m’n nek kan.
De zuster zei dat ik waarschijnlijk morgen wordt overgebracht naar de IC-P. Dat is de high-careafdeling van het Sophia.

Toen papa en mama ‘s avonds laat mij nog even welterusten kwamen zeggen lag ik heerlijk te slapen en te genieten van klassieke muziek. Ik was soms een beetje onrustig, dus heeft de zuster maar klassieke muziek opgezet, ze zegt dat dat bij de meeste babys helpt. Maar ze weet niet dat ik alleen maar van Tik-Tak hou, maar ja klassieke muziek is ook wel leuk.

Nu ga ik lekker verder slapen, tot morgen!

filmpje 1
filmpje 2


[Donderdag 27 maart 2003]

Ik heb vanacht een rustige stabiele nacht gehad. Ik werd vanmorgen wakker met muziek van Dikkertje Dap, dat was wel wat leuker dan de klassieke muziek van gisteravond.
Vannacht zijn de hartondersteunende medicijnen afgebouwd en vanmorgen om half 9 helemaal gestopt. Dus het infuus is uit m’n nek!
Mijn drains zijn er ook uit, deze waren om het wondvocht weg te laten lopen bij mijn hartje. Het enige wat ik nu nog heb is een infuus aan mijn handje, want daar krijg ik nog een beetje morfine door, en ik krijg nog steeds een beetje extra zuurtsof.
Het gaat zo goed met mij dat ik meteen naar de gewone afdeling van het Sophia mag. Ik hoef dus niet eerst op de high-care te liggen. Om 11 uur hebben ze me naar het Sophia gereden. Papa en mama gingen mee. Ik heb weer een 1-persoonskamer, zodat ik tot mijn rust kan komen. De zuster zei dat de zuurstof ook afgebouwd gaat worden.

Ik heb vandaag alle flesjes helemaal leeg gedronken. Papa en mama waren verbaast dat ik zo goed drink 1 dag na de operatie, terwijl ik nog helemaal moet herstellen. Het kan zijn dat ik zo goed drink omdat ik erg dorst heb vanwege de narcose of omdat ik een droge keel heb. Als de dorst en de droge keel over zijn ga ik misschien minder drinken, daarom laten ze m'n sonde nog maar even zitten.

Ik hou nog steeds een beetje vocht vast waardoor ik steeds een beetje aankom. Ik krijg extra plasmiddelen om het vocht sneller kwijt te raken. Ik wordt 2 keer per dag gewogen

[Vrijdag 28 maart 2003]

Vannacht is m'n extra zuurstof afgebouwd en vanmorgen helemaal gestopt. He, he, eindelijk dat gekke zuurstofbrilletje uit m'n neus. Daar had ik een hekel aan, want het kriebelde heel erg. Zonder extra zuurstof is mijn zuurstofsaturatie gemiddeld tussen de 70 en de 75 procent. Dat is een heel wat meer dan voor de operatie. Dit komt omdat mijn longen nu beter worden voorzien van bloed.
Vandaag zijn ze ook begonnen met het afbouwen van de morfine. Ik ben iets minder suf en heb zelfs al gelachen en kijk alweer uitgebreid naar mijn handjes, dat betekent dat ik aan het opknappen ben!
Vandaag heb ik weer alle flesjes leeggedronken. Ik spuug nog best wel vaak, ik hoop dat het wat minder wordt.
Papa en mama blijven om en om bij mij slapen.

[Zaterdag 29 maart 2003]

Vandaag is de morfine weer een beetje afgebouwd. De zuster zei dat het waarschijnlijk morgen wel zal stoppen. Dan kan het infuus uit m'n armpje.
Het drinken ging vandaag wat minder goed. Toch weer de sonde moeten gebruiken.
Ik heb vandaag wat minder lang geslapen dan de vorige dagen. Ik begin alweer praatjes te krijgen, speel met m'n activity-centre en ik lach ook al weer wat vaker. Ik voel me echt een stuk beter.
Vandaag ben ik voor het eerst niet aangekomen. Het is de bedoeling dat ik de komende dagen ga afvallen, want ik hou nog vocht vast.
Ik had vanmorgen last van buikkrampen, dat komt omdat mijn darmpjes nog een beetje op gang moeten komen na de narcose en de morfine.
Vanvond zijn opa en oma Koster nog bij me op bezoek geweest. Ik heb rammel en ritselsokjes van ze gekregen. Leuk he. Ik heb ook tegen opa en oma gekletst en gelachen.

[Zondag 30 maart 2003]

Vanochtend is de morfine gestopt en m'n infuus is uit m'n arm. Ik hoef ook niet meer aan de zuurstofsaturatiemeter te liggen, want dat geloven ze nu wel. Verder is er vandaag niet zoveel bijzonders gebeurd. Ik ben heel erg opgeknapt, ik lach en kletst weer heel wat af. De kindercardioloog zei dat het van een leiend dakje gaat. Ik denk dat dat betekend dat het allemaal voorspoedig verloopt. Daar ben ik erg blij mee en pappa en mamma ook.


[Maandag 31 maart 2003]

Het gaat goed met afvallen, ik ben bijna weer op m'n oude gewicht. Ik zie er dus ook niet meer gezwollen uit.
De kindercardioloog zei dat ik woensdag voor de grote beurt moet. Dat betekent dat ze een echo, een ecg en een foto van mijn hartje gaan maken. Het is erg belangrijk dat ze zien dat er geen vocht bij mijn hartje zit, want anders moet ik nog blijven. Als alles goed is dan mag ik diezelfde dag nog naar huis. Dus waarschijnlijk wordt vannacht mijn een na laatste nachtje in het ziekenhuis.
Vandaag heb ik in de speelkamer gespeeld. Dat is een zaaltje op de afdeling met echt heel erg veel speelgoed. Ik heb het er erg naar m'n zin en kan daar wel uren spelen. Ik slaap, sinds de morfine is gestopt, stukken minder en heb dus tijd genoeg om lekker te spelen.

 [Woensdag 2 april 2003]

Vandaag de grote beurt gehad. Er zit een heel klein beetje vocht bij mijn hartje. Ik mag gelukkig wel naar huis maar moet vrijdag weer voor controle terugkomen. Ik heb medicijnen gekregen om er voor te zorgen dat er niet nog meer vocht bijkomt. Het vocht wat er nu zit moet vanzelf weggaan. Verder was de dokter erg tevreden over hoe mijn hartje het doet.
Ik vind het heerlijk om weer thuis te zijn. Lekker weer in m'n eigen bedje en in m'n eigen box. Ik ben dus ook erg vrolijk en ik klets veel.
Pappa en mamma vinden het ook heel fijn dat ik weer lekker thuis ben, dus ze knuffelen me erg veel.

 [Vrijdag 4 april 2003]

Om 1 uur moesten we in het ziekenhuis zijn voor een echo en gelukkig is al het vocht weg. Ik mag stoppen met die medicijnen die ik ervoor gekregen heb. Dinsdag gaan ze weer een echo maken, en als het vocht dan nog steeds weg is dan blijft het weg.